Your name

Αναρχική Θεωρία

12 Μαρτίου 2014

ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ (απ' το ελληνικό αν και αρχή  το αντίθετο της εξουσίας), είναι το όνομα που δίνεται σε μία αρχή ή θεωρία της ζωής και συμπεριφοράς σύμφωνα με την οποία η κοινωνία νοείται δίχως κυβέρνηση ~ σε μια τέτοια κοινωνία η αρμονία επιτυγχάνεται όχι μέσω της υποταγής στο νόμο ή της υπακοής σε οποιαδήποτε αρχή, αλλά με τις ελεύθερες συμφωνίες που συνάπτονται ανάμεσα στις διάφορες ομάδες, εδαφικές ή επαγγελματικές, οι οποίες συγκροτούνται ελεύθερα για χάρη της παραγωγής και της κατανάλωσης, καθώς επίσης και για την ικανοποίηση της άπειρης ποικιλίας των αναγκών κι επιθυμιών ενός πολιτισμένου όντος.

      Σε μια κοινωνία που αναπτύσσεται προς αυτή την κατεύθυνση, οι εθελοντικές ενώσεις που ήδη τώρα αρχίζουν να καλύπτουν κάθε πεδίο της ανθρώπινης δραστηριότητας, θα έπαιρναν μια ακόμα μεγαλύτερη προέκταση, έτσι ώστε να υποκαταστήσουν το Κράτος σε όλες του τις λειτουργίες. θ' αντιπροσώπευαν ένα ανάμικτο δίκτυο, αποτελούμενο από μια άπειρη ποικιλία ομάδων κι ομοσπονδιών κάθε μεγέθους και βαθμού, τοπικών, εθνικών και διεθνών ~ προσωρινών ή λίγο-πολύ μόνιμων — για κάθε εφικτό σκοπό: παραγωγή, κατανάλωση κι ανταλλαγή, επι κοινωνίες, υγειονομικές ρυθμίσεις, εκπαίδευση, αμοιβαία προστασία, υπεράσπιση της εδαφικής περιοχής και πάει λέγοντας' κι απ' την άλλη μεριά, για την ικανοποίηση ενός ολοένα αυξανόμενου αριθμού επιστημονικών, καλλιτεχνικών, φιλολογικών και κοινωνικών αναγκών.

      Επιπλέον, μια τέτοια κοινωνία δεν θ' αντιπροσώπευε κάτι αμετάβλητο. Αντίθετα - όπως βλέπουμε στην οργανική ζωή γενικότερα - η αρμονία θα προέκυπτε (υποστηρίζουν) από μια ολοένα μεταβαλλόμενη ρύθμιση κι αναρρύθμιση της ισορροπίας ανάμεσα στην πληθώρα των δυνάμεων κι επιδράσεων, κι αυτή η ρύθμιση θα ήταν το πλέον εύκολο να επιτευχθεί καθώς καμιά απ' τις δυνάμεις αυτές δεν θ' απολάμβανε ειδικής προστασίας από μέρους του Κράτους.

      Αν η κοινωνία, υποστηρίζουν, οργανωνόταν στην βάση αυτών των αρχών, ο άνθρωπος δεν θα περιοριζόταν, ως προς την ελεύθερη άσκηση των δυνάμεων του, στην παραγωγική εργασία από ένα καπιταλιστικό μονοπώλιο, ούτε θα περιοριζόταν, ως προς την άσκηση της βούλησης του, απ' τον φόβο της τιμωρίας ή απ' την υπακοή σε άτομα ή μεταφυσικές οντότητες, που κι οι δύο οδηγούν σε ανάσχεση της πρωτοβουλίας και δουλικότητα του νου. Τις πράξεις του θα καθοδηγούσε η δική του κατανόηση, που θα έφερε αναγκαστικά την σφραγίδα μιας ελεύθερης δράσης κι αντίδρασης ανάμεσα στον ίδιο του τον εαυτό και τις ηθικές αντιλήψεις του περιβάλλοντος του. Έτσι, ο άνθρωπος θα μπορούσε να πετύχει την πλήρη ανάπτυξη όλων των ικανοτήτων του, διανοητικών, καλλιτεχνικών και ηθικών, δίχως να εμποδίζεται απ' την υπερεργασια υπέρ των μονοπωλιστών ή απ' την δουλικότητα και την αδράνεια του νου της μεγάλης πλειονότητας. Έτσι, θα ήταν ικανός να φτάσει στην πλήρη εξατομίκευση, που δεν είναι εφικτή ούτε υπό το σημερινό σύστημα του ατομικισμού ούτε υπό οποιοδήποτε σύστημα Κρατικού σοσιαλισμού στο λεγόμενο Λαϊκό κράτος.

      Επιπλέον, οι αναρχικοί συγγραφείς θεωρούν ότι η αντίληψη τους δεν αποτελεί μια Ουτοπία, φτιαγμένη με την μέθοδο a priori, μετά την αποδοχή μερικών επιθυμιών ως αξιωμάτων. Απορρέει, υποστηρίζουν, από μιαν ανάλυση των τάσεων που είναι, ήδη εν δράσει, παρόλο που ο κρατικός σοσιαλισμός μπορεί να αποχτήσει μια προσωρινή...

Περισσότερα …