Your name

Αναρχική Θεωρία

29 Μαρτίου 2014

 ... Οι επαναστάτες σοσιαλιστές πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθεί πολύ περισσότερο πρακτικό πνεύμα και ορμή στους ενστικτώδεις στόχους και στις πραγματικές ανάγκες των λαϊκών μαζών, παρά στην βαθυστόχαστη σκέψη όλων εκείνων των δασκάλων και κηδεμόνων της ανθρωπότητας, που έχουν, κατ' επανάληψιν, αποτύχει στην προσπάθεια τους να φέρουν αρμονία στην κοινωνία και που επιμένουν, ακόμη, να προτείνουν κι άλλα γιατρικά. Οι επαναστάτες σοσιαλιστές σκέπτονται διαφορετικά. Πιστεύουν ότι η ανθρωπότητα αφέθηκε να την κυβερνούν για πολύ, κάρα πολύ καιρό, και ότι η βασική αιτία της δυσαρμονίας της δεν είναι η μία ή η άλλη μορφή κυβέρνησης, αλλά η ίδια, ακριβώς, η αρχή και η ύπαρξη της κυβέρνησης, όποια μορφή κι αν έχει αυτή. 

 

 

 

Τελικώς, αυτή είναι η, ήδη, ιστορική αντίφαση, που υπάρχει, ανάμεσα στον επιστημονικό κομμουνισμό, ο οποίος αναπτύχθηκε από την γερμανική σχολή και έγινε, εν μέρει, αποδεκτός από τους Αμερικανούς και τους Άγγλους σοσιαλιστές αφ' ενός, και στον προυντονισμό, αφ' ετέρου, ο οποίος αναπτύχθηκε, ευρέως και εξωθήθηκε, έως τις έσχατες λογικές του συνέπειες, από το προλεταριάτο των λατινικών χωρών. 

 

 

 

Ο επαναστατικός σοσιαλισμός, μόλις πρόσφατα, επιχείρησε την πρώτη του επίδειξη, εντυπωσιακή και συγχρόνως πρακτική, στην Παρισινή Κομμούνα. Είμαι υποστηρικτής της Παρισινής Κομμούνας, η οποία, αν και κατακρεουργήθηκε και πνίγηκε στο αίμα της, από τους δήμιους της μοναρχικής και εκκλησιαστικής αντίδρασης, ζωντανεύει και δυναμώνει ολοένα και περισσότερο, στην φαντασία και στην καρδιά του προλεταριάτου της Ευρώπης. Προ πάντων, είμαι υποστηρικτής της, επειδή αυτή υπήρξε μια τολμηρή και ειλικρινής άρνηση του Κράτους.

 

 

 

Είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι η εξέγερση αυτή, ενάντια στο Κράτος, εκδηλώθηκε, ακριβώς, στην Γαλλία, η οποία, έως τώρα, υπήρξε η, κατ' εξοχήν, χώρα του πολιτικού συγκεντρωτισμού, και ότι, πάνω απ' όλα, συγκεκριμένα, το Παρίσι, το ιστορικό αυτό προπύργιο του μεγάλου γαλλικού πολιτισμού, ήταν εκείνο, που πήρε την πρωτοβουλία.

 

 

 

Το Παρίσι, που πέταξε το ίδιο του το στέμμα και διακήρυξε, με ενθουσιασμό, την ίδια του την πτώση, για να προσφέρει ελευθερία και ζωή στην Γαλλία, στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο - το Παρίσι, που για μια ακόμη φορά, επιβεβαίωσε την ιστορική του ικανότητα να αναλαμβάνει την πρωτοβουλία, δείχνοντας στις υπόδουλες μάζες (αλήθεια ...πού είναι, πραγματικά, ελεύθερες οι μάζες; ) τον μοναδικό δρόμο, για την χειραφέτηση και την σωτηρία τους· το Παρίσι, που κατάφερε ένα θανάσιμο πλήγμα στις πολιτικές παραδόσεις του αστικού ριζοσπαστισμού, προσφέροντας έτσι μια πραγματική βάση στον επαναστατικό σοσιαλισμό!

 

 

 

Το Παρίσι, που εγκαινίασε μια νέα εποχή, εκείνη της τελικής και πλήρους απελευθέρωσης των λαϊκών μαζών και της αλληλεγγύης τους, η οποία, εφ' εξής, αποτελεί πραγματικό γεγονός, κατά μήκος και πέραν των κρατικών συνόρων, το Παρίσι, που διέλυσε τον πατριωτισμό, οικοδομώντας πάνω στα ερείπια του την θρησκεία της ανθρωπότητας - το Παρίσι, που αυτοανακηρύχθηκε ανθρωπιστικό και αθεϊστικό, αντικαθιστώντας τις θρησκευτικές φαντασιώσεις, με τις μεγάλες αλήθειες της ζωής και την πίστη στην επιστήμη· το Παρίσι, που αντικατέστησε τα ψέματα και τις αδικίες της θρησκευτικής, πολιτικής και δικαστικής ηθικής, με τις αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αδελφοσύνης, εκείνες τις θεμελιώδεις αρχές της...

Περισσότερα …