: Your name; Αναρχική Παρέμβαση; 09 Απριλίου 2014

Με τη λέξη Αναρχισμός εννοούμε:

«κοινωνία οργανωμένη χωρίς εξουσία, εννοώντας με τη λέξη εξουσία την εξουσία αυτή που επιβάλει ο ένας στη θέληση του άλλου… η εξουσία όχι μόνο δεν είναι απαραίτητη για την κοινωνική οργάνωση, αλλά, αντί να την ωφελεί, ζει παρασιτικά σε βάρος της, παρεμποδίζει την ανάπτυξή της και χρησιμοποιεί τα πλεονεκτήματά της για τα ειδικά συμφέροντα μιας συγκεκριμένης τάξης η οποία εκμεταλλεύεται και καταπιέζει τις άλλες».

Ερρίκο Μαλατέστα («L’ Agitazione», June 4, 1897).

Με τη λέξη κομμουνισμός εννοούμε:

«Κοινή κατοχή όλων των απαραίτητων μέσων για την παραγωγή, υποδηλώνοντας την κοινή απόλαυση των καρπών της κοινής παραγωγής. Θεωρούμε ότι μια δίκαιη οργάνωσή της μπορεί να προέλθει όταν κάθε μισθωτό σύστημα εγκαταλειφθεί και όταν ο καθένας, συνεισφέροντας στην κοινή ευημερία σύμφωνα με τις δυνατότητές του, θα απολαύσει, επίσης, από τα κοινά εφόδια της κοινωνίας σύμφωνα με τις ανάγκες του».

Πιοτρ Κροπότκιν, Αναρχικός Κομμουνισμός: Η βάση και οι αρχές του, 1887.

ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Εμείς, η εργατική τάξη, παράγουμε τον πλούτο του κόσμου. Πρέπει να απολαύσουμε τα οφέλη.

Θέλουμε να καταργήσουμε το καπιταλιστικό σύστημα που τοποθετεί τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια λίγων και να το αντικαταστήσουμε με την εργατική αυτοδιεύθυνση και το σοσιαλισμό. Δεν εννοούμε το λάθος που αποκαλείται «σοσιαλισμός» και που εφαρμόστηκε στη Ρωσία, στην Κίνα και στα άλλα αστυνομικά κράτη – το σύστημα στις χώρες αυτές ήταν/δεν είναι κάτι παραπάνω από μια άλλη μορφή καπιταλισμού – κρατικού καπιταλισμού.

Είμαστε υπέρ μιας νέας κοινωνίας όπου δεν θα υπάρχουν αφεντικά ή γραφειοκράτες. Μια κοινωνία, η οποία θα λειτουργεί με πλήρη δημοκρατικό τρόπο από τους εργαζόμενους διαμέσου κοινοτικών ομοσπονδιών ή εργατικών επιτροπών. Θέλουμε να καταργήσουμε τις εξουσιαστικές σχέσεις και να τις αντικαταστήσουμε με τον έλεγχο από τα κάτω – όχι από πάνω προς τα κάτω.

Όλοι οι βιομηχανικοί τομείς, όλα τα μέσα παραγωγής και διανομής, θα είναι υπό κοινωνική ιδιοκτησία και θα βρίσκονται κάτω από τη διαχείριση αυτών που εργάζονται σε αυτούς. Η παραγωγή θα συντονίζεται, οργανώνεται και σχεδιάζεται από την ομοσπονδία των εκλεγμένων και ανακλητών εργατικών και κοινοτικών επιτροπών, όχι για το κέρδος αλλά για την ικανοποίηση των αναγκών μας. Η καθοδηγητική αρχή θα είναι «από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».

Είμαστε αντίθετοι σε κάθε καταπιεστική εξουσία. Πιστεύουμε ότι το μόνο όριο ελευθερίας του ατόμου είναι ότι αυτή η ελευθερία δεν επεμβαίνει στην ελευθερία των άλλων.

Δεν επιζητούμε να επιβάλουμε κανόνες ούτε έχουμε πρόθεση να κατακτήσουμε την εξουσία «στο όνομα της εργατικής τάξης». Αντιθέτως, πιστεύουμε ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να δημιουργηθεί μόνο από τις μάζες του απλού κόσμου. Κάθε άλλο σύστημα είναι καταδικασμένο να οδηγήσει αν μη τι άλλο στην αντικατάσταση του ενός αφεντικού με ένα άλλο.

Είμαστε ενάντιοι στο κράτος γιατί αυτό δεν αποτελεί έναν ουδέτερο θεσμό και δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά μας. Οι δομές του κράτους είναι απαραίτητες μόνο όταν μια μειοψηφία επιζητά να κυριαρχήσει σε βάρος της πλειοψηφίας. Μπορούμε να δημιουργήσουμε τις δικές μας δομές, οι...

Περισσότερα …

: Your name; Αναρχική Παρέμβαση; 08 Απριλίου 2014

Το ντοκουμέντο που ακολουθεί έχει τον τίτλο Βασική Στρατηγική και ασχολείται με το ζήτημα της διάλυσης του Κράτους. Υιοθετήθηκε από το τελευταίο Εθνικό Συνέδριο (7^ο) της Ομοσπονδίας των Κομμουνιστών Αναρχικών (FederazionedeiComunistiAnarchici – FdCA), που έγινε τον Οκτώβρη του 2006 στην Κρεμόνα (βόρεια Ιταλία). Είναι δε το ένα από τα τέσσερα Ντοκουμέντα που υιοθετήθηκαν στο εν λόγω Συνέδριο.

Πριν ασχοληθούμε με το ζήτημα της Μεταβατικής Περιόδου, η αναρχική κομμουνιστική πολιτική οργάνωση πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει τη θέση της σχετικά με τις διάφορες αντιλήψεις οι οποίες προβλέπουν το τέλος του Αστικού Κράτους (BourgeoisState

Περισσότερα …

: Your name; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 07 Απριλίου 2014

Ο Eduardo Colombo γεννήθηκε στην Αργεντινή το 1929. Σπούδασε ιατρική και στη συνέχεια εργάστηκε ως γιατρός σε νοσοκομεία αλλά και ως ψυχαναλυτής.

Έχει διατελέσει καθηγητής κλινικής και κοινωνικής ψυχολογίας καθώς και ψυχιατρικής στα πανεπιστήμια της Λα Πλάτα και του Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή.

Αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Κοινωνικής Ψυχιατρικής της Αργεντινής, με πληθώρα επιστημονικών δημοσιεύσεων.

Η πολιτική του διαδρομή ξεκινάει το 1945 ως φοιτητής, σε ένα ασταθές καθεστώς που για δεκαετίες ακροβατεί ανάμεσα στα πραξικοπήματα και την περονική «δημοκρατία».

Πρώτα συμμετέχει στο φοιτητικό κίνημα, στη συνέχεια στο εργατικό, σε μια περίοδο όπου οι ναυτεργάτες...

Περισσότερα …