ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ Β’ ΕΚΔΟΣΗ
Το αντικείμενο αυτής της μελέτης είναι η Ουγγρική Επανάσταση του Οκτώβρη 1956, η πρώτη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προλεταριακή επανάσταση. Τα εξαιρετικά πολύτιμα για τις εργαζόμενες μάζες διδάγματα απ’ αυτήν εκτιθενται και αξιολογούνται σ’ αυτήν την μελέτη από τον αναμφισβήτητα πιο αρμόδιο γιαυτό. Ο Καστοριάδης είναι αυτός που από το ‘46, από δέκα χρόνια δηλαδή πριν το ‘56 είχε αποκαλύψει το μύθο του «Εργατικού» Κράτους, την ταξική φύση αυτής της εκμεταλλευτικής κοινωνίας και την ασυμφιλίωτη αντίθεση ανάμεσα στις εργαζόμενες μάζες και τη σταλινική γραφειοκρατία, αντίθεση που με τη δύναμη φυσικού νόμου οδηγεί σε μια πάλη μέχρι θανάτου μεταξύ τους. Οι ούγγροι εργάτες με το όπλο στο χέρι επαληθέψανε αυτήν την κριτική.
«Αποδείξανε με τις πράξεις τους ότι η διαφορά μεταξύ των εργατών και του «εργατικού κράτους», είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Και ότι θα προτιμούσαν να πεθάνουν πολεμώντας το «εργατικό κράτος», παρά να ζούνε ως εργάτες κάτω από το «εργατικό κράτος»...». Η ουγγρική επανάσταση δεν αποκάλυψε μόνο την απάτη του «εργατικού κράτους» με δεμένους και φιμωμένους τούς εργάτες, αλλά απόδειξε για μια ακόμα φορά εκείνο που έχουν αποδείξει όλες οι πραγματικά λαϊκές επαναστάσεις: την ικανότητα των λαϊκών μαζών να πάρουν αυτές οι ίδιες στα χέρια τους την υπόθεσή τους και να αναλάβουν αυτές οι ίδιες, δίχως μια δήθεν φωτισμένη και δήθεν κάτοχο των ιστορικών νόμων ηγεσία, την διεύθυνση της κοινωνίας. «Στην Ουγγαρία το κίνημα των μαζών ήταν ισχυρό και τόσο ριζοσπαστικό που μέσα σε λίγες μέρες έκαμε κυριολεκτικά σκόνη και το κομμουνιστικό κόμμα και ολάκερο τον κρατικό μηχανισμό . Ούτε καν «δυαδική εξουσία». Ο,τι υπήρχε ως εξουσία ήταν στα χέρια της ένοπλης νεολαίας και των εργατικών συμβουλίων. Το «Πρόγραμμα» των έργατικών συμβουλίων ήταν απολύτως ασυμβίβαστο με την διατήρηση της γραφειοκρατικής δομής της κοινωνίας. Αξίωνε την αυτοδιαχείριση των επιχειρήσεων, να καταργηθούν οι νόρμες εργασίας, τη δραστική μείωση των ανισοτήτων στούς μισθούς, το πρόσταγμα στις γενικές απόψεις του σχεδιασμού, τον έλεγχο στη σύνθεση της κυβέρνησης και καινούργιο προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής...
Η ελευθερία του λόγου και της οργάνωσης για όλους οποιεσδήποτε και αν είναι οι ιδιαίτερες πολιτικές γνώμες του καθενός θεωρήθηκε αμέσως αυτονόητη...
Ποια είναι η ιστορική και κοινωνιολογική σημασία αυτού του έκτακτου πολλαπλασιασμού κομμάτων, όργανώσεων κλπ. μέσα σε λίγες μέρες; Είναι ακριβώς αυτό: μία αυθεντική επανάσταση έγινε. Παρόμοιος πολλαπλασιασμός, ενώ ταυτόχρονα εκφράζονται με όλες τις παραλλαγές τους οι αντίστοιχες ιδέες είναι, πράγματι το διακριτικό σήμα της επανάστασης... όλοι οι τομείς, όλα τα στρώματα του έθνους αφήνουν την παθητικότητά τους και την κομφορμιστική υποταγή τους στην παλαιά τάξη. Όλοι προσπαθούν να πάρουν ενεργό μέρος στο γκρέμισμά της και στη διαμόρφωση μιας νέας τάξης. Η κοινωνία καταπιεσμένη ίσαμε τότες, ολάκερη αδράχνει τη δυνατότητα να εκφράζεται, ο καθένας σηκώνεται και βροντοφωνάζει τις ιδέες και τις διεκδικήσεις του... Η επανάσταση είναι η κατάσταση εκείνη, υπερθέρμανσης και τήξης της κοινωνίας, που συνοδεύει τη γενική κινητοποίηση όλων των κατηγοριών και όλων των στρωμάτων και την κατεδάφιση όλων των κατεστημένων φραγμών. Αυτό το...
Θα σταθούμε πολύ γενικά στις κοινωνικοποιήσεις. Τι ήταν οι κοινωνικοποιήσεις για το επαναστατικό εργατικό κίνημα και τι είναι αυτές που πραγματοποιεί το ΠΑΣΟΚ και που, όπως είπε ο κ. Παπανδρέου, αυτό ξεχωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τα Κομμουνιστικά κόμματα που αντί να κοινωνικοποιούν, αυτά κρατικοποιούν τις επιχειρήσεις.
Η άμεση κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής αναγραφόταν στα προγράμματα όλων των εργατικών κομμάτων και των αναρχοσυνδικαλιστικών οργανώσεων. Όλα τα μέσα παραγωγής, είτε αυτά...
«Ανάμεσα στα αρπακτικά ζώα, ο άνθρωπος είναι σίγουρα το χειρότερο». Αυτή η έκφραση, που χρησιμοποιείται ευρέως σήμερα εκφράζει μόνο σχετικά την αλήθεια. Όχι ο άνθρωπος σαν τέτοιος, αλλά ο άνθρωπος που σχετίζεται με τον πλούτο είναι ένα αρπακτικό. Όσο πλουσιότερος είναι ο άνθρωπος τόσο μεγαλύτερη είναι και η απληστία του για περισσότερα. Μπορούμε να αποκαλέσουμε ένα τέτοιο τέρας σαν το «κτήνος της ιδιοκτησίας». Τώρα κυβερνά τον κόσμο, βυθίζοντας το ανθρώπινο είδος στην αθλιότητα και κερδίζει σε σκληρότητα και απληστία μαζί με την πρόοδο του αποκαλούμενου «πολιτισμού» μας. Αυτό το τέρας θα χαρακτηρίσουμε και θα εισηγηθούμε την εξολόθρευση του.
Κοιτάξτε...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018