Τον Οκτώβριο του 1883, συγκαλείται στο Πίτσμουργκ της Πενσιλβάνιας το ιδρυτικό συνέδριο του αμερικανικού τμήματος της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων (International Working Peoples' Association). Η αμερικανική ομοσπονδία της Δ.Ε.Ε. υπήρξε η προσπάθεια συγκέντρωσης και ένωσης σε μια οργάνωση όλων των αναρχικών και κοινωνικών επαναστατών. Προϊόν αυτού του συνεδρίου ήταν και το ομώνυμο μανιφέστο.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΡΑΦΤΗΚΕ
Τον Οκτώβριο του 1883, συγκαλείται στο Πίτσμουργκ της Πενσιλβάνια το ιδρυτικό συνέδριο του αμερικανικού τμήματος της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων (I.W.P.A., γνωστή και ως η Μαύρη Διεθνής) που είχε συσταθεί στο Λονδίνο το 1881. Η νέα αυτή διεθνής είχε συσταθεί από αναρχικούς σε μια προσπάθεια αναβίωσης της αντιεξουσιαστικής διεθνούς των συντρόφων του Μπακούνιν (1872-1877), και η οποία είχε ως κύρια χαρακτηριστικά την πλήρη εναντίωση στην νόμιμη πολιτική δράση και στην υποστήριξη της «προπαγάνδας δια της πράξης».
Την ίδια περίοδο είχε μόλις καταφτάσει στην Αμερική και ο περιβόητος κήρυκας της επαναστατικής βίας, ο γερμανός αναρχικός Γιόχαν Μοστ. Ο Μοστ με τους πύρινους λόγους του, θα ασκήσει μεγάλη επιρροή σε όσους εργάτες είχαν απομακρυνθεί από την αυταπάτη της νόμιμης επίλυσης του «κοινωνικού ζητήματος» μέσω της κοινοβουλευτικής οδού και αναγνώριζαν την επαναστατική άμεση δράση ως μια αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Σε αυτούς τους εργάτες ανήκαν και οι γνωστοί αναρχικοί αγκιτάτορες Ώγκαστ Σπάις και Άλμπερτ Πάρσονς που λίγα χρόνια αργότερα θα καταδικάζονταν σε θάνατο δι΄ απαγχονισμού ως υπαίτιοι για την έκρηξη της βόμβας στην πλατεία Χεϋμάρκετ του Σικάγο. Παρόλα αυτά οι αναρχικοί του Σικάγο δεν συμμερίζονταν πλήρως την άποψη του Μόστ και των ευρωπαίων συντρόφων, πως οι ατομικές πράξεις βίας ήταν ικανές από μόνες τους να ανάψουν το φυτίλι της επανάστασης. Πίστευαν ότι η αταξική κοινωνία θα γινόταν πραγματικότητα μέσω της συλλογικής δύναμης των οργανωμένων εργατών σε μαχητικά διεκδικητικά συνδικάτα, «ο αποτελεσματικός μοχλός για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης». Αυτά τα σωματεία θα ήταν «τα ζωντανά σπέρματα μιας νέας κοινωνικής τάξης που θα αντικαθιστούσε τον κόσμο της μπουρζουαζίας» ή όπως το έθετε ο Πάρσονς «οι εμβρυακές» ομάδες μιας μελλοντικής «ελεύθερης κοινωνίας». Ο συνδυασμός της αντι-πολιτικής στάσης, της βίαιης άμεσης δράσης και του επαναστατικού συνδικαλισμού, θα γίνει αυτό που αργότερα θα καθιερωθεί ως η «Ιδέα του Σικάγο».
Η αμερικανική ομοσπονδία της Δ.Ε.Ε. (I.W.P.A.) υπήρξε η προσπάθεια συγκέντρωσης και ένωσης σε μια οργάνωση όλων των αναρχικών και κοινωνικών επαναστατών και η ιδρυτική πράξη πραγματοποιήθηκε στο συνέδριο που έλαβε χώρα στο Πίτσμπουργκ από τις 12 εως τις 14 Οκτώβρη 1883· προϊόν του οποίου ήταν και το ομώνυμο μανιφέστο. Το κείμενο αυτό, γνωστό και ως η «Διακήρυξη του Πίτσμουργκ», που υιοθετήθηκε από το συνέδριο και συντάχθηκε από τους Βίκτωρ Ντρούρυ, Γιόχαν Μοστ, Άλμπερτ Πάρσονς, Γιόσεφ Ραϊφγκράμπερ και Ώγκαστ Σπάις ήταν η αποτύπωση της ιδέας του Σικάγο στη μορφή ενός επαναστατικού προγράμματος/έκκλησης προς τους εργαζόμενους με σκοπό την κοινωνική επανάσταση.
ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ: Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας αναφέρει:
«...Αλλά όταν μια μακρά σειρά καταχρήσεων και σφετερισμών, συνεχώς με τον ίδιο σκοπό, μαρτυρά πλεκτάνη υποταγής [του λαού] κάτω από τον απόλυτο Δεσποτισμό, είναι δικαίωμά του, είναι καθήκον του, να αποτινάξει μια τέτοια κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσει...
Léo Frankel: μας χρειάζεται ένα όργανο (εφημερίδα) που να εξηγεί με σαφήνεια τις ιδέες μας! Πώς θέλετε ο εργάτης, που δεν ξέρει τίποτα, να μάθει; Του μιλάμε σήμερα για COMMUNE, αυτή η λέξη τον τρομοκρατεί, δεν ξέρει τι είναι.
Από τα πρακτικά της συνεδρίασης του Παρισινού τμήματος της Α’ Διεθνούς, 12 Γενάρη 1871
Στο δρόμο για την Παρισινή Κομμούνα: η εξέλιξη του εργατικού κινήματος και το παρισινό τμήμα της Α’ Διεθνούς
Οι αναμνήσεις των Κομμουνάρων, οι ιστορικές καταγραφές, οι έρευνες αρχείων, η επιβεβλημένη σιωπή...
Απάντηση στον Γ. Βαρουφάκη
Ο Γάλλος αναρχικός Sébastien Faure απαντά στον Γιάνη Βαρουφάκη με αφορμή τη δήλωσή του στο ραδιόφωνο της Αυστραλίας ABC ότι είναι «ελευθεριακός κομμουνιστής»
Η καρδιά σας είναι γεμάτη με οίκτο και θλίψη από το θέαμα της αθλιότητας που σκεπάζει την ανθρωπότητα, από τις συγχύσεις και τα σκαμπανεβάσματα που τη βασανίζουν.
Και μένα επίσης. Τί κάνετε, τότε, γι’ αυτό;
Όπως όλοι εκείνοι που πιστεύουν στην αναγκαιότητα και το μοιραίο των θεσμών που μας κυβερνούν, δεν αναρωτιέστε εάν το σύνολο των κακών υπό το βάρος των οποίων...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018