Πολύς λόγος τελευταία για τους Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα. Και μάλιστα ενάντια σ' αυτούς που ενσωματώνονται πλήρως. Η περίπτωσή μας έχει πολύ πλάκα γιατί, μέχρι πριν 150 χούνια, οι προπαππούδες πολλών από μας μιλούσαν την ίδια γλώσσα, την αλβανική. Μέχρι και σήμερα, κάποιοι μικροί πληθυσμοί στην ανατολική Στερεά τη μιλούν ακόμη.
Αλβανοί. Το όνομά τους είναι αρχαίο. Η καταγωγή τους τόσο παλιά όσο και των υπολοίπων Βαλκανίων. Είναι δε οι πολυπληθέστεροι σ' αυτήν την περιοχή. Αν μάλιστα κάνουμε μια πρόσθεση των αλβανικών εποικιστικών κυμάτων, ίσως είναι και το πολυπληθέστερο κομμάτι στον ελλαδικό χώρο.
Τους Αλβανούς αναφέρει ο Πτολεμαίος από τον 2 μ.Χ. αιώνα. Ζούσαν ανάμεσα στο Durres και στο Debar και πόλη τους ήταν η Αλβανόπολη (130 μ.Χ.), σημερινό Ελμπασάν ή Κρόια (Kruja). Διοικητικά, η περιοχή τότε ονομάζεται Ιλλυρία και οι κάτοικοι Ιλλυριοί. Οι πληθυσμιακές μεταφορές για τις στρατιωτικές ανάγκες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας άδειασαν την περιοχή. (1) Ένα άλλο όνομα που θα ξεπροβάλλει αργότερα είναι το Σκιπετάρ (από το αλβανικό Squip = αετός), που σημαίνει «γιοι του αετού»". Από τον 4ο αι. μ.Χ. ο εναπομείναντας ελάχιστος πληθυσμός της Αλβανίας δέχεται την εισβολή των Σλάβων και άλλων βόρειων λαών, όπως, άλλωστε και όλη η βαλκανική χερσόνησος. (2) Στα ορεινά, αναπτύσσεται ένας πρωτόγονος κτηνοτροφικός πολιτισμός, οργανωμένος σε φάρες με χαρακτηριστικά πολεμικής αγριότητας και δεξιοτεχνίας, οι οποίες συνεχώς μετακινούνται. Οι φάρες διεκδικούν την κυριαρχία στην περιοχή τους, η κάθε μια για λογαριασμό της, με αποτέλεσμα, σε περιόδους πληθυσμιακής αύξησης, η μετακίνηση να προχωρεί και εκτός ορίων.
Στους αιώνες της βυζαντινής αυτοκρατορίας, οι Αλβανοί διακρίνονται ως φύλο, κυρίως μέσω της κοινωνικής και στρατιωτικής τους οργάνωσης. Εγκαθίστανται σε περιοχές ανά φάρα. Ελέγχουν τον πληθυσμό και τα εδάφη και πουλούν προστασία στον αυτοκράτορα, αποκτώντας δύναμη και προνόμια. Ονομάζονται και Αρβανοί ή Αρβανίτες, ενώ οι δυτικοί τους λένε Arbanenses ή Albanenses. Ήταν τόσο ταυτισμένοι με το συγκεκριμένο τρόπο διαβίωσης, που και αλλόφυλος να καταπιανόταν με αυτόν, λεγόταν αρβανίτης. (3)
Πολλοί έγιναν στρατιώτες του αυτοκράτορα με υψηλά αξιώματα, αλλά και διοικητικοί αξιωματούχοι. Ο Αναστάσιος Α', καθώς και η οικογένεια του Ιουστινιανού, ήταν αλβανικής καταγωγής.
Το 1183, σχηματίζονται δύο ανεξάρτητα αλβανικά πριγκιπάτα από τη φάρα Γκιν (Γκίνη) και τη φάρα Προγκόνη. Αργότερα, όμως, υποτάσσονται στους δεσπότες της λατινικής αυτοκρατορίας (Δεσποτάτο της Ηπείρου). (4)
Η μεγάλη έξοδος των αλβανικών φύλων προς τον ελλαδικό χώρο συμβαίνει στο τέλος του 13ου και τις αρχές του 14ου αιώνα. Βοσκοί-νομάδες, αυτόνομοι και άποροι, μετακινούμενοι από βουνά σε πεδιάδες, ληστεύουν ό,τι αγαθό συναντούν στο δρόμο τους (κυρίως γεωργικά προϊόντα). Ακολουθώντας κτηνοτροφικούς δρόμους, προσεγγίζουν τη Θεσσαλία. Συνάπτουν συμφωνίες με τις βυζαντινές αρχές, προσφέροντάς τους στρατιωτική βοήθεια και σχεδόν εκτοπίζουν τους Βλάχους από την περιοχή. Το 1347 η μαύρη πανώλη αποδεκατίζει ολόκληρους πληθυσμούς. Η Δυτική Ελλάδα ερημώνεται. (5)
Τα ακαλλιέργητα πλέον πεδινά και ορεινά της Ηπείρου και της Ακαρνανίας μετατρέπονται σε παράδεισο της κτηνοτροφίας από τους ολοένα αυξανόμενους Αλβανούς εποίκους. Έρχονται και από το Βορρά και από τη Θεσσαλία. Το 1360, έχουν πλέον κυριαρχήσει και στρατιωτικά, μη δεχόμενοι την υποταγή τους ούτε σε Ανδεγαυούς, ούτε σε Καταλόγους, ούτε σε κανέναν. Η φάρα του Πέτρου Μπούα στην...
23 Ιούλη 1990: Διαδήλωση Χανιωτών κατά των αμερικάνικων βάσεων δέχεται επίθεση των ΜΑΤ με δακρυγόνα κ.λπ. Χιλιάδες Χανιώτες, αγανακτισμένοι και εξαγριωμένοι αντιστέκονται συγκρουόμενοι με την αστυνομία επί 18 ώρες. Υψώνονται οδοφράγματα και πυρπολείται το κτίριο της Νομαρχίας. Γίνονται συλλήψεις.
24 Ιούλη 1990: 15.000 Χανιώτες διαδηλώνουν ξανά κατά των βάσεων, των ΜΑΤ και του νομάρχη Νάτσικα. Απελευθερώνονται όλοι οι συλληφθέντες της προηγούμενης μέρας.
Νοέμβρης 1990: Καλούνται σε ανάκριση 106 Χανιώτες για τα γεγονότα του Ιούλη. Προφυλακίζεται ο Μανώλης Τσινιαράκης με κατασκευασμένες κατηγορίες. Έως το τέλος του χρόνου καλούνται και άλλοι για ανάκριση, αλλά αφήνονται ελεύθεροι με καταβολή εγγύησης.
31 Γενάρη 1991:...
Εκφράζουμε την αγανάκτηση και τον αποτροπιασμό μας για τη θλιβερή στρατιωτική-φασιστική χούντα που στις 13 Δεκέμβρη ανάλαβε να συντρίψει με τη βία των τεθωρακισμένων τις ελπίδες και τα όνειρα του Πολωνικού Προλεταριάτου για μια κοινωνία ελεύθερη και σοσιαλιστική.
Τις μεγάλες ταξικές συγκρούσεις του 1956, 1970, 1976, που δεκάδες προλετάριοι δολοφονήθηκαν από την κομματική αστυνομία και το στρατό, τις διαδέχτηκε το ανοιχτό στρατιωτικό φασιστικό πραξικόπημα.
Ο Πολωνικός λαός μαζεμένος γύρω από το εργατικό συνδικάτο «Αλληλεγγύη» και την αγροτική «Αλληλεγγύη» πάλευε για:
1) Δικαίωμα στην απεργία 2) Σεβασμός στην ελεύθερη έκφραση 3) Αναγνώριση των ελεύθερων συνδικάτων 4) Απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων 5)...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018