Η ικανότητα της Margaret Michaelis ως φωτογράφου δεν έχει γίνει γνωστή μέχρι πρόσφατα. Κάποιες εκθέσεις Φωτογραφίας στην Καμπέρα, πρωτεύουσα της Αυστραλίας, το 1988 και το 2005 και στη Βαλένθια της Ισπανίας το 2005, έχουν αρχίσει να διαλύουν αυτό το σύννεφο αφάνειας. Οι καλύτερες φωτογραφίες της από την παραμονή της στην Ισπανία μεταξύ του 1932 και του 1937 αρχίζουν να αποκαλύπτονται, να θαυμάζονται και να αναγνωρίζονται και, σωστά, να θεωρούνται εντυπωσιακές απεικονίσεις της περιόδου εκείνης.
Η Margarethe Gross γεννήθηκε σε μια εβραϊκή οικογένεια στο Dzieditz στην τότε Αυστρία, στις 6 Απριλίου 1902. Το Dziedzitz ονομάζεται τώρα Dziedzice και υπάγεται στη νότια Πολωνία κοντά στην Κρακοβία. Η φιλελεύθερη ανατροφή της την οδήγησε στο να απολαμβάνει κάθε εκπαιδευτική ευκαιρία που της παρείχαν οι γονείς της. Σπούδασε Φωτογραφία στο Ινστιτούτο Γραφικών Τεχνών και Έρευνας στη Βιέννη.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 εργάστηκε σε κορυφαία βιεννέζικα φωτογραφικά στούντιο, όπως το διάσημο Studio d'Ora, ως φωτογράφος για διαφημίσεις, τη μόδα και τη βιομηχανία. Αυτά τα χρόνια μαθητείας της προσέδωσαν μια συνειδητή ικανότητα στη χρήση σύγχρονων στυλ στη φωτογραφία και της δημιούργησαν ένα δια βίου ενδιαφέρον για το φωτογραφικό πορτρέτο. Οι γυναίκες της γενιάς της άρχισαν να βλέπουν τη φωτογραφία ως πιθανή καριέρα και η Margarethe φαίνεται να είδε τον εαυτό της ως μια σύγχρονη γυναίκα που προκαλεί τις καθιερωμένες συμβάσεις και ηθικές.
Το 1929 μετακόμισε στο Βερολίνο και λίγους μήνες αργότερα συνάντησε τον Rudolf Michaelis. Γεννημένος στη Λειψία το 1907, έγινε αναρχικός στα εφηβικά του χρόνια και ήταν σημαντικό μέλος της αναρχοσυνδικαλιστικής ένωσης FAUD (Freie Arbeiter Union Deutschlands - Ένωση Ελεύθερων Εργαζομένων Γερμανίας). Έγραφε με το όνομα Michel και εργαζόταν στο Κρατικό Μουσείο του Βερολίνου αποκαθιστώντας αρχαιότητες από την Εγγύς Ανατολή. Συμμετείχε επίσης σε αρχαιολογικές αποστολές, συμπεριλαμβανομένης μιας στην Uruk του Ιράκ, διάρκειας έξι μηνών το 1932-1933. Ο Rudolf ήταν ο κύριος εμψυχωτής του GFB (Corporation of Libertarian Booklovers) ενός συλλόγου βιβλιόφιλων που ιδρύθηκε από την FAUD. Ήταν ένας από εκείνους τους Γερμανούς αναρχικούς που συναντήθηκαν με τους ονομαστούς Ισπανούς αναρχικούς Francisco Ascaso και Buenaventura Durruti, όταν οι τελευταίοι έμειναν στο Βερολίνο το 1928.
Η Margaret και ο Rudolf ήρθαν πιο κοντά και παντρεύτηκαν το 1933. Η κακή οικονομική κατάσταση σήμαινε ότι η Margaret μπορούσε μόνο να εξασφαλίζει βραχυπρόθεσμες θέσεις εργασίας σε διάφορα φωτογραφικά στούντιο ως βοηθός. Δημιούργησε το δικό της στούντιο με το όνομα Foto-gross το 1931. Το 1932 επισκέφθηκε τη Βαρκελώνη. Έμεινε σε ένα ξενοδοχείο στο φτωχότερο και πιο άθλιο μέρος της πόλης, το Barrio Chino. Άρχισε να φωτογραφίζει τους ντόπιους με μια μικρή κάμερα Leica, τραβώντας φωτογραφίες τσιγγάνων, χαρτοπαικτών, παιδιών, μουσικών του δρόμου και ναυτικών. Ωστόσο, υπήρχε δυσπιστία σε αυτήν τη γειτονιά προς τους ξένους, έκανε λάθος για έναν πληροφοριοδότη της αστυνομίας και αναγκάστηκε να καταφύγει στο ξενοδοχείο της με τους Γερμανούς συμπατριώτες της. Έγραψε με συγκινητικό τρόπο για την εμπειρία της στο Barrio Chino και πώς οι στατιστικές έδειχναν ότι μεταξύ 90% και 95% των παιδιών της γειτονιάς είχαν προβληθεί από σύφιλη. Είχε δει έναν ακορντεονίστα του δρόμου να αρχίζει να παίζει έξω από το ξενοδοχείο της,...
“O Inimigo” (“Ο Εχθρός του Βασιλιά”). Αναρχική εφημερίδα από την Bahia της Βραζιλίας, που κυκλοφορούσε στη δεκαετία του 1970. Ήταν από τα βασικά εκφραστικά όργανα του φοιτητικού κινήματο κατά τη διάρκεια της τότε στρατιωτικής δικτατορίας στη χώρα. Το ζήτημα της σεξουαλικότητας ήταν το κύριο θέμα αυτού του τεύχους αλλά δεν ήταν το μόνο με το οποίο ασχολείτο εκείνο το κίνημα. Στο κλάτω μέρος του εξωφύλλου δημοσιεύεται κάλεσμα σε ένα αναρχοσυνδικαλιστικό σύνέδριο. Από τα κείμενα του εν λόγω τεύχους δημοσιεύεται σήμερα ένα άρθρο με τίτλο “Αναρχισμός, φοιτητικό κίνημα και εναλλακτικός Τύπος” του João Oliveira (που συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο “Ιστορία του Αναρχισμού...
Η Harmony Camelia Borrás ήταν κόρη Καταλανών μεταναστών. Ο πατέρας της, José Juan Francisco Borrás Mestre και η μητέρα της, Magdalena Maria Rosa Brianso Pedreny, ήταν αναρχικοί από το Saarreal της Tarragona της Καταλωνίας.
Ο José Borrás πήγε στην Αργεντινή για πρώτη φορά το 1905, επισκεπτόμενος συγγενείς του στη Σάντα Φε. Όταν επέστρεψε στην Ισπανία, παντρεύτηκε και πήγε εκ νέου στην Αργεντινή με τη σύζυγό του το 1911. Οι Borrás εγκαταστάθηκαν στο Μπουένος Άιρες όπου γεννήθηκε η Harmony και οι αδελφές της Azucena, Hortensia , Violet και Orchid.
Η πρώτη ανάμνηση της δραστηριότητας της Harmony στο αναρχικό κίνημα ήταν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018