Του Nick Heath*
Στις 5 Σεπτεμβρίου το 1936, ο Ισπανός αναρχικός Federico Borrell σκοτώθηκε υπεράσπιζόμενος τον Cerro Muriano. Ο θάνατός του έγινε γνωστός παγκοσμίως από την θρυλική φωτογραφία «Η πτώση του στρατιώτη» από τον Robert Capa.
Ο Federico Borrell Garcia γεννήθηκε στην Benilloba στο Αλικάντε της Ισπανίας στις 3 Απριλίου του 1912.
Γιος του Vicente Borrell και της Μαρία Γκαρσία, ήταν ένας από μια μεγάλη οικογένεια με 3 αδελφούς και 2 αδελφές, οι οποίοι ζούσαν σε συνθήκες σκληρής φτώχειας.
Ο πατέρας του, ένας αγρότης, πέθανε το 1917 και η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Alcoy 15 χιλιόμετρα μακριά από το παλιό τους σπίτι (ο Federico διατήρησε δεσμούς με την Benilloba μέσω της στενής φιλίας του με τον Gil Domenech Monllor, ο οποίος ήταν γραμματέας της CNT αναρχοσυνδικαλιστική Ένωσης το 1936). Η Alcoy είναι πόλη εργατών, με μακρά ριζοσπαστική παράδοση.
Ήταν γνωστός στους φίλους του ως Taino, μετά το ψευδώνυμο της μητέρας του Τάνια, το οποίο απέκτησε στην Benilloba. Ο Federico εργάστηκε στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας στην Alcoy.
Δεν είναι σαφές πότε έγινε αναρχικός, αλλά γνωρίζουμε ότι ο ίδιος ήταν συνδρομητής σε μια τοπική αναρχική εφημερίδα Redencion (Redemption) το 1930. Ίδρυσε το τοπικό υποκατάστημα της Αναρχικής Ελευθεριακής Νεολαίας (FIJL) το 1932.
Η μητέρα του πέθανε τον Ιούλιο του 1933. Ένας άνθρωπος της δράσης, συμμετείχε με μέλη της FAI αναρχικής ομάδας στην ανατίναξη ενός ηλεκτρικού μετασχηματιστή, τον Οκτώβριο του 1934, μία από τις πολλές πράξεις αντίστασης σε όλη την Ισπανία ενάντια στην δεξιά κυβέρνηση. Πήρε μέρος στην κατάληψη του στρατοπέδου του πεζικού στην Alcoy κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του Φράνκο το 1936, όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος. Εντάχθηκε στην τοπική πολιτοφυλακή, το Columna Alcoiana με επικεφαλή τον τοπικό αναρχικό ακτιβιστή, Enrique Vano Nikomedes.
Το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου 1936, ο Federico ήταν ένας από τους πενήντα πολιτοφύλακες οι οποίοι έφτασαν στο χωριό του Cerro Muriano (Κόρδοβα), για να ενισχύσουν την πρώτη γραμμή της πολιτοφυλακής ενάντια στις δυνάμεις του Varela. Το απόγευμα ο Federico υπερασπιζόταν την πυροβολαρχία στο πίσω μέρος της αποκόλλησης, όταν τα στρατεύματα του Φράνκο διείσδύσαν πίσω από τις γραμμές και άρχισαν να πυροβολούν από πίσω καθώς και από μπροστά. Ο Federico πυροβολήθηκε περίπου στις 17:00 και πέθανε ακαριαία. Σύμφωνα με τα στοιχεία, ήταν το μόνο μέλος της πολιτοφυλακής που πέθανε εκείνη την ημέρα.
Προς τιμήν του, και ενός άλλου αναρχικού της Alcoy, τον Juan Ruescas Ángel , ο οποίος πέθανε στις 25 Setember 1936 στο Espejo ενας πυρήνας πολιτοφυλακής ονομάστηκε «Ruescas-Taino».
Διαμάχη ξέσπασε πάνω από την διάσημη φωτογραφία με τους ισχυρισμούς ότι ήταν στημένη και ότι δεν τεκμηριώνει πραγματικά το θάνατο ενός αναρχικού αγωνιστή. Ωστόσο, το 1996, ο Mario Brotons, ο οποίος ήταν μέλος της πολιτοφυλακής σε ηλικία 14 ετών, επιβεβαίωσε την ταυτότητα του αντικειμένου της φωτογραφίας.
Ο Federico θάφτηκε σε ένα ρηχό τάφο κοντά στο σημείο όπου έπεσε και που δεν έχει μέχρι σήμερα,εντοπιστεί.
*Πηγή: Workers Solidarity Movement (Ireland)
**Αναδημοσίευση από το http://www.hitandrun.gr/o-thanatos-tou-anarchikou-federico-borrell-i-istoria-tou-agonisti-stin-thriliki-fotografia-tou-robert-capa/
Οι δολοφόνοι της ισπανικής επανάστασης είναι οι σταλινικοί, οι αυτοαποκαλούμενοι κομμουνιστές. Οι μπροσούρες πού εκδόσιμε στα 1937, 1938 και 1939 το αποδεικνύουν. Ενώ τόσοι σκοταδιστές επιδιώκουν να ξεχαστεί μία από τις πιο πλούσιες εμπειρίες του εργατικού κινήματος, ο Σπάρτακος θέλει να υπενθυμίσει τον πρωταρχικό ρόλο πού έπαιξαν το Ισπανικό Κ.Κ. και η σταλινική GPU στην διοργάνωση της ήττας της ισπανικής Δημοκρατίας. Το προλεταριάτο θα πρέπει να αντλήσει διδάγματα από αυτή την υπόθεση.
Πριν από το 1936, το ισπανικό Κ.Κ. αριθμούσε σχεδόν 3000 μέλη και δεν είχε καμιά επιρροή. Όταν ξέσπασε η εξέγερση, η Μόσχα, πού το οχτωβριανό της άστρο είχε...
Σύντροφοι εργαζόμενοι:
- Έλαβα το γράμμα σας πριν λίγες ημέρες στην Βαρκελώνη. Είχα γράψει τρεις σελίδες σε απάντηση αλλά δεν μπόρεσα να τις βγάλω από την χώρα, κι έτσι τις έσκισα. Είμαι πλέον έξω από την Ισπανία. Οι λόγοι είναι πολλοί. Η κυβέρνηση δεν με ήθελε από την στιγμή που βρισκόμουν στο Battaglione Internazionale della Colonna Durruti, στο Διεθνές Τάγμα της Φάλαγγας Ντουρρούτι. Η κυβέρνηση μας σαμποτάρισε από την αρχή του σχηματισμού μας, τον Μάϊο, κι έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να μην παραμείνουμε στο μέτωπο. Ούτε καπνό αν δεν είχαμε χρήματα.
Για όλο το χρονικό διάστημα που βρισκόμουν στην πολιτοφυλακή...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018