1. Εβδομαδιαία εφημερίδα του Ισπανικού Τμήματος της Α’ Διεθνούς που αντικατέστησε την “La Solidaridad” (“Η Αλληλεγγύη”), στη Μαδρίτη το διάστημα 19 Ιούνη 1871 με 12 Απρίλη 1873, οπότε η έκδοση διέκοψε την κυκλοφορία της λόγω ιδεολογικών διαμαχών στο εσωτερικό της συντακτικής ομάδας. Αρχικά, είχε ταχθεί υπέρ της Διεθνούς αλλά από τον Νοέμβρη του 1871, με άρθρα του Mora, άρχισε να περνάει σταδιακά στο μαρξιστικό στρατόπεδο, κάτι που πίκρανε, αλλά και εξόργισε τους μπακουνικούς. Στην αρχική της προμετωπίδα διάβαζε κανείς: “Σοσιαλιστική Εφημερίδα Υπέρ της Διεθνούς”. Η αρχική εκδοτική ομάδα περιλάμβανε τους Lorenzo, Mesa, Iglesias, Pagés, Lafargue, Pauly και Engels (τον Απρίλη του 1872 ο Pagés αντικατέστησε τον Lorenzo στη θέση του γραμματέα), με υπεύθυνο έκδοσης τον Mesa. Αποτελείτο από δύο μεγάλου σχήματος σελίδες οι οποίες ήταν χωρισμένες σε διάφορα τμήματα (γεγονότα της βδομάδας, ανακοινώσεις, άρθρα και συνέχειες άρθρων και αλληλογραφία). Η εφημερίδα δημοσίευσε για πρώτη φορά το πρώτο Μανιφέστο της IWMA, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, άρθρα για την οικογένεια, την Παρισινή Κομμούνα και άρθρα που αντιτίθονταν στον κοινοβουλευτισμό. Όταν πέρασε με τους μαρξιστές, η εφημερίδα βρισκόταν σε διαμάχη με τις ομόλογες “El Condenado” (“Ο Καταραμένος”) και “La Federación” (“Η Ομοσπονδία”).
2. Εφημερίδα στη La Coruña, το 1901 (χωρίς άλλα στοιχεία να έχουν γίνει γνωστά).
3. Αναρχοκολλεκτιβίστικη εφημερίδα από το 1887 (;)
Υπήρξαν δύο ακόμα εφημερίδες με το όνομα “Emancipación”, αλλά όχι με το όνομα “La Emancipación”.
4. Μηνιαία επιθεώρηση που κυκλοφόρησε έξι τεύχη στη Μαδρίτη το διάστημα 1977-1978. Ιδεολογικά κράτησε σχεδόν ίδιες αποστάσεις τόσο από την CNT, όσο και εκείνους που υποστήριζαν την κλασική αυτονομία ή εμφανίζονταν ως ελευθεριακοί μαρξιστές.
5. Όργανο της τοπικής Ομοσπονδίας της CNT, στο Σαμπατέλ το 1977. Ένα μόνο τεύχος.
*Πηγή: HISTORICAL ENCYCLOPAEDIA OF SPANISH ANARCHISM. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
100 ΧΡΟΝΙΑ. ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ (1876-1976)
Πριν 11 χρόνια έκλεισε ένας αιώνας από το θάνατο του Pierre-Joseph Proudhon, του ανθρώπου που τόλμησε πρώτος ν' αυτοχαρακτηριστεί "αναρχικός" και που συνέδεσε το αντιεξουσιαστικό κίνημα με τις βλέψεις του προλεταριάτου. Γιατί αν ο William Godwin έθεσε τις θεωρητικές βάσεις του σύγχρονου αντιεξουσιαστικού κινήματος με την περίφημη “Έρευνα σχετικά με την Πολιτική Δικαιοσύνη”* ο Pierre-Joseph ο άνθρωπος που κατασυκοφαντήθηκε όσο κανένας άλλος για να πάρει έπειτα από 100 χρόνια την ρεβάνς** γιατί “ο δάσκαλος όλων μας" -Bakunin- δεν ήταν μόνο ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης κοινωνιολογίας όπως θα πει το 1965...
Αποτελεί η αντίληψη ότι ο αγώνας για έλεγχο των χώρων εργασίας είναι συμπληρωματικός παράγοντας του γενικότερου περιβαλλοντικού κινήματος; Αποτελούν το εργατικό και το περιβαλλοντικό κίνημα δύο εκ διαμέτρου αντίθετες δυνάμεις; Αποτελούν οι άμεσοι αποκλεισμοί δρόμων και άλλες παρεμφερείς μορφές δράσης την άμεση λύση; Πρέπει να παρακαλάμε την κάθε κυβέρνηση να παρέμβει αποτελεσματικά για το πρόβλημα της υλοτόμησης των δασών κ.λπ.;
Μερικοί προτάσσουν το επιχείρημα, ότι το επαναστατικό εκείνο κίνημα που στοχεύει να οικοδομήσει μαζικά εργατικά συνδικάτα οργανωμένα από τα κάτω, είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Ή, ακόμα χειρότερα, ότι μια μαζική οργάνωση ανθρώπων είναι καταδικασμένη να εξελιχθεί σε μια νέα...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018