"Ο Acharya ... είναι η πιο εξέχουσα προσωπικότητα μεταξύ των Ινδών ελευθεριακών. Ήταν πάνω απ’ όλα ένας πολύ ενημερωμένος γνώστης των δυτικών σοσιαλιστικών θεωριών”
Victor Garcia
Ο Mandyam Prativadi Bhayankara Thirumalacharya γεννήθηκε γύρω στο 1887 στο Madras. Συνήθως αναφέρεται ως M.P.T. Acharya ή P.B Acharya ή Μ.Ρ. Β Acharya. Ο πατέρας του M. P. Narasimha Ayangar, ήταν επιστάτης Δημοσίων Έργων. Οι προπάτορές του ζούσαν αρχικά στο κρατίδιο Mysore και μετακόμισαν στο κρατίδιο Madras. Οι Ayangars είναι κάστα βραχμανιστών ιερέων και έχουν μακριά μαλλιά.
Η οικογένειά του είχε εμπλακεί αρκετά στο εθνικιστικό κίνημα. Ένας στενός του συγγενής, ο M. C. Alasingaperumal είχε ξεκινήσει το μηνιαίο περιοδικό Brahmavadin και ο θείος του S. N. Thirumalacharya είχε ξεκινήσει ένα άλλο περιοδικό με το όνομα “Ινδία”, επειδή ένιωθε ότι ήταν πολύ στενά επικεντρωμένο στα θρησκευτικά και Βεδαντικά (Vedantic) ζητήματα, αποκλείοντας την πολιτική. Ήταν εβδομαδιαίο περιοδικό με τον MPT στη συντακτική ομάδα το 1900. Χρησιμοποίησαν σχέδια, και ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε κάτι τέτοιο σε οποιαδήποτε γλώσσα στη νότια Ινδία, κάτι που εξόργισε τις βρετανικές αρχές. Προχώρησαν σε δίωξη εναντίον του περιοδικού, αλλά οι νεαροί άντρες που το εξέδιδαν αποφάσισαν να το μεταφέρουν στο Pondicherry, γαλλικό θύλακα στην Ινδία. Ο Acharya πήγε μαζί τους. Το περιοδικό έγινε αρκετά δημοφιλές και ο θείος του ήταν σε θέση να κερδίζει χρήματα από αυτό. Έτσι πήγε μαζί με τον εξάδελφο και συνάδελφό του στην Ευρώπη, αφήνοντας πίσω τον Acharya.
Οι Βρετανοί άρχισαν να ασκούν πιέσεις στους Γάλλους να απαγορεύσουν την ανατρεπτική λογοτεχνία στο Pondicherry. Αυτοί επέτρεψαν στους Βρετανούς να ιδρύσουν αστυνομικούς σταθμούς για να παρακολουθούν τους εθνικιστές.
Η όλη αυτή ιστορία στο Pondicherry οδήγησε τον Acharya να αποφασίσει να κόψει τα μαλλιά του και να μετακομίσει στο Colombo. Από εκεί πήγε στη Γαλλία και στη συνέχεια μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου συναντήθηκε με τους ακτιβιστές του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου στο Highgate. Ο V. D. Savarkar ήταν ο εκεί αρχηγέτης. Ο Acharya έμαθε την τέχνη της φωτογραφικής γκραβούρας στο LCC Trade School. Λίγες μέρες μετά την άφιξή του, συνειδητοποίησε ότι όλοι οι ένοικοι του India House παρακολουθούνταν από ντετέκτιβς.
Ο Acharya χρησιμοποιήθηκε ως ψεύτικος πληροφοριοδότης στη Σκωτία, οπότε οι Savarkar και V. V. S. Aiyar θα μπορούσαν να παρέχουν ψευδείς πληροφορίες. Ήταν ένας από εκείνους που εκπαιδεύονταν στη σκοποβολή σε ένα ράντσο στο Tottenham Court Road, και έγινε καλός χειριστής του ρεβόλβερ.
Το 1909 ένας εθνικιστής δολοφόνησε τον Sir Curzon Wylie, πολιτικό σύμβουλο του Υπουργού Εξωτερικών της Ινδίας. Οι μετριοπαθείς Ινδοί οργάνωσαν μια συνάντηση λίγες μέρες αργότερα για να δείξουν την πίστη τους στους Βρετανούς. Ο Savarkar και άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του MPT Acharya, διαφώνησαν με την εν λόγω κίνηση. Ο Acharya χτυπήθηκε στο μάτι από τον Palmer, έναν δικηγόρο. Αυτός αντέδρασε και τον χτύπησε αμέσως στο κεφάλι με ένα ραβδί. Αν και ο Savarkar όσο και ο Acharya συνελήφθησαν, ο Palmer παραιτήθηκε από τις κατηγορίες εναντίον τους επειδή αυτός είχε κάνει την επίθεση πρώτα.
Στην Ευρώπη, οι Ινδοί εθνικιστές άρχισαν να εκπαιδεύονται για βίαιες επιθέσεις εναντίον των βρετανικών αρχών. Στάλθηκαν να εκπαιδευτούν από τον IRA καθώς και από Τούρκους...
Απολογισμός της πτώσης και της συντριβής του αναρχικού συνδικάτου FAUD στη ναζιστική Γερμανία
Αναρχικοί εναντίον του Χίτλερ: Η παράνομη FAUD στη Ρηνανία
Στις 5 Νοέμβρη 1937, ο Julius Nolden, εργαζόμενος στο εργοστάσιο αυτοκινήτων του Duisburg, καταδικάστηκε από "Λαϊκό Δικαστήριο" του Βερολίνου σε ποινή φυλάκισης δέκα ετών για "την προετοιμασία μιας μεγάλης προδοσίας με επιβαρυντικές περιστάσεις”. Ο Nolden ήταν ένα από τα σημαντικά στελέχη της FAUD (της αναρχοσυνδικαλιστικής Ελεύθερης Ένωσης Γερμανών Εργαζομένων, μέλους της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων), στη Ρηνανία, όταν η υπόγεια αυτή οργάνωση διαλύθηκε από τη Γκεστάπο τον Γενάρη του 1937. Μαζί του συνελήφθησαν 88 άλλοι αναρχοσυνδικαλιστές, άντρες και γυναίκες,...
Στις 29 Ιούλη 1911 γεννήθηκε στη Βολιβία η Petronilla Infantes, αγωνίστρια του συνδικαλιστικού κινήματος, φεμινίστρια και μια από τις πλέον σημαντικές αναρχικές της Λατινικής Αμερικής. Από πολύ νωρίς, η "Peta", όπως την γνώριζαν, και μετά το θάνατο του πατέρα της, άρχισε να εργάζεται στον τομέα της σίτισης (εστιατόρια κλπ), αλλά και σε πλούσιες κατοικίες. Με πολλούς/ές άλλους/ες εργαζόμενους/ες στον τομέα, θα συμβάλει αποφασιστικά στην ίδρυση του σημαντικού συνδικάτου του χώρου, το οποίο αποτέλεσε τον προκάτοχο της εργαζόμενης γυναίκας
Στη μέση αυτής της διαδικασίας συνδικαλιστικής οργάνωσης, θα είναι η πρωταγωνίστρια -μαζί με άλλες φυσιογνωμίες του γενικότερου κινήματος, όπως η Rosa...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018