Ο Dundalli θεωρείτο ηγέτης των Αβοριγίνων της Αυστραλίας και γεννήθηκε στα βουνά Blackall, βορειοδυτικά του Moreton του Queensland. Πιθανότατα προερχόταν από τη φυλή Dalambara της γλωσσικής ομάδας Dalla. Το όνομά του σήμαινε περιστέρι.
Τον Αύγουστο του 1841 ήταν μέλος μιας αντιπροσωπείας των Dalla που συναντήθηκε με τους Γερμανούς ιεραποστόλους J.P. Niqué και Α. Τ. W. Hartenstein, στο ταξίδι τους βόρεια από το Brisbane. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1840 ζούσε στο νησί Bribie, οι παραδοσιακοί ιδιοκτήτες των οποίων, οι Djindubari, τον είχαν υιοθετήσει.
Κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην επίθεση, με ληστεία, εναντίον ενός βοσκού στο σταθμό Durundur των αδελφών Archer το 1843, αλλά ο Dundalli απέφυγε τη σύλληψη. Το 1845 ένας Γερμανός ιεραπόστολος κατέθεσε ότι άκουσε τον Dundalli να δίνει οδηγίες στους Αβοριγίνες που συμμετείχαν στη ληστεία και έπειτα επιδόθηκαν στο κάψιμο της καλύβας του βοσκού. Μια μαζική επίθεση στο σταθμό του Andrew Gregor στον ποταμό Pine τον Οκτώβρη του 1846, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του πρώτου και της υπαλλήλου του που ήταν έγκυος, συνέβαλε στην αυξανόμενη φήμη του Dundalli και πυροδότησε μια σειρά αντιποίνων και αντιδράσεων. Τα διαθέσιμα στοιχεία για τις υποθέσεις αυτές παρουσιάζονταν συχνά μπερδεμένα και βασισμένα σε φήμες. Συνέδεαν, όμως, τον Dundalli με τη δολοφονία του Gregor, με μια επίθεση κατά τριών ξυλοκόπων τον Σεπτέμβρη του 1847, στην οποία ο William Boller έχασε τη ζωή του, τη δολοφονία ενός ψαρά, του Charles Gray, το 1849, την κλοπή από την καλύβα ενός αποίκου ονόματι Cash, το 1852, και μια επίθεση σε έναν βοσκό ονόματι Halloran. Ωστόσο, τα περιστασιακά αποδεικτικά στοιχεία τον έδειχναν ως ηγέτη των αυτοχθόνων που ήταν αποφασισμένος να αντιτάξει στη βία με βία και να υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια του λαού του.
Σε ένα κύμα αστυνομικών ενεργειών, τρεις από τους συντρόφους του Dundalli, συμπεριλαμβανομένου του αδελφού του Oumulli, συνελήφθησαν και σκοτώθηκαν, άλλοι συνελήφθησαν ή ανακρίθηκαν και επιβλήθηκε η θανατική ποινή, που στη συνέχεια επιβλήθηκε σε έναν άλλο υποστηρικτή του τον Mickaloe. Ένας θρύλος δημιουργήθηκε γύρω από τον Dundalli καθώς απέφευγε τη σύλληψη για δεκατέσσερα χρόνια και οι λευκοί προσπάθησαν να τον συνδέσουν με σχεδόν κάθε πράξη βίας που διαπράχθηκε στη βόρεια πλευρά του ποταμού Brisbane. Η ιθαγενής κοινότητα χωρίστηκε μεταξύ εκείνων που υποστήριξαν και προσπάθησαν να τον προστατεύσουν και των παραδοσιακών εχθρών του από τη φυλή Djindubari, που τον φοβόντουσαν και ήταν έτοιμοι να ενημερώσουν την αστυνομία για τις κινήσεις του. Ένας λόγος για το θρύλο γύρω από το όνομά του ήταν το ύψος του. Ο δικαστής του έγραψε αργότερα ότι ο Dundalli ήταν ο πιο ψηλός άνθρωπος που έβλεπε ποτέ, ύψους 1,83 εκατοστών.
Από τον Μάη του 1853 και για δώδεκα μήνες, ο Dundalli εργάστηκε στο Moreton Bay στο πλεούμενο του William Wilson, ενός Ευρωπαίου. Τελικά, συνελήφθη στο Fortitude Valley τον Μάη του επόμενου χρόνου και οδηγήθηκε ενώπιον του δικαστή Roger Therry στο Circuit Court του Brisbane τον Νοέμβρη. Στα απομνημονεύματά του (Λονδίνο, 1863), ο Therry περιγράφει πώς ο κρατούμενος προσπαθούσε να τον δωροδοκήσει με κάτι ψωροδεκάρες για να τον απελευθερώσει και να τον αφήσει να πάει στο Σίδνεϊ. Ο Dundalli καταδικάστηκε...
Κριτική δύο βιβλίων για την Λιθουανή βιβλιοθηκάριο που επέζησε του Ολοκαυτώματος
Marc Record
Η Ona Šimaitė (προφέρεται Shim-ay-Teh) ήταν Λιθουανή βιβλιοθηκάριος, γνωστή για το λαθρεμπόριο τροφίμων, το πέρασμα μηνυμάτων και άλλων λαθραίων στο γκέτο της Βίλνα κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. [1] Η ίδια περνούσε επίσης λαθραία ανθρώπους, νέα και βιβλία έξω από το γκέτο. Βασανίστηκε από την Γκεστάπο μετά τη σύλληψή της. Το Πανεπιστήμιο Βίλνιους οργάνωσε ολόκληρη δωροδοκία για να την σώσει από την εκτέλεση. Απελάθηκε στο Νταχάου απ’ όπου κατέληξε σε ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου.
Από την Šimaitė είχε συχνά ζητηθεί να γράψει την αυτοβιογραφία της. Σε...
“Πρώιμη αναρχική σκέψη στον ελλαδικό χώρο - Τα πρώτα κείμενα, οι πρώτοι στοχαστές”, σε ανθολόγηση-επιμέλεια Γιώργου Μπουρλή, Εκδόσεις Opportuna, Πάτρα 2018
Η διάχυση του αναρχισμού στον ελλαδικό χώρο αποτέλεσε το φυσικό επακόλουθο των κοινωνικών εκείνων ριζοσπαστικών ιδεών και κινημάτων που εμφανίστηκαν και των εξεγέρσεων και επαναστάσεων που συντάραξαν την Ευρώπη από τα μισά κιόλας του 19ου αιώνα, κι εκεί είναι που εντοπίζονται οι ιδέες που στη συνέχεια ψήγματά τους σταδιακά ει-σήχθησαν στην τότε ελλαδική επικράτεια. Η ακτινοβολία, που εκπέμπουν οι επαναστάσεις του 1848-1849 και οι νεωτερικές ιδέες της εποχής οι οποίες και βρίσκουν την πλήρη έκφρασή τους στην Παρισινή Κομμούνα...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018