Παρουσίαση Τσάνταλ Λόπεθ και Ομάρ Κόρτις
Στην ιστορία του σοσιαλισμού, του αναρχισμού και επιπλέον της Μεξικάνικης εργατικής δημοσιογραφίας, το όνομα του Πλωτίνου Ροδοκανάτη κατέχει μια πολύ ξεχωριστή θέση.
Κατά τα λεγόμενο του ιστορικού Χοσέ Καγιετάνο Βαλαδές, ο Πλωτίνος Ροδοκανάτης ήταν ένας έλληνας που έφτασε στο Μεξικό στα μέσα του 19ου αιώνα, πολύ πιθανόν προσελκυόμενος από την κίνηση για τη δημιουργία αποικιών που υπήρχε στην Ευρώπη. Ίσως, και αυτό είναι μια δική μας άποψη, βιβλία όπως το Μεξικό του περίφημου συνεχιστή της ιδεολογίας του Σαρλ φουριέ, του Βικτόρ Κονσιντεράν, είχαν ένα αξιόλογο αποτέλεσμα ανάμεσα στους οπαδούς αυτού του ρεύματος σκέψης, ανάμεσα στους οποίους ο Ροδοκανάτης κατείχε μια ξεχωριστή θέση. Σε περίπτωση που καταλήγει σωστή η θέση μας, θα θεωρούσαμε ότι ο Πλωτίνος θα είχε εισέλθει στο Μεξικό με το πέρασμα της δεκαετίας του 1860.
Η συμμετοχή του στους κύκλους των προοδευτικών διανοουμένων του Μεξικού εκείνων των χρόνων ήταν έκδηλη. Δεν πρέπει να ήταν δύσκολο το ξεκίνημα σχέσεων με την προοδευτική ιντελιγκέντσια, έχοντας υπόψη ότι οι οπαδοί του Φουριερικού ρεύματος ήταν πολυάριθμοι στο Μεξικό.
Υποκινητής, μαζί με το Μάτα Ριβέρα του πολύ σημαντικού εργατικού περιοδικού Ο Σοσιαλιστής, ήταν επίσης ένας από τους κυριότερους εμψυχωτέςτου Κύκλου των Εργατών από τον οποίο θα αναδυόταν το Εργατικό Κογκρέσο συγκαλούμενο τον Ιανουάριο του 1876.
Εγκαινιαστής του κύκλου των μελετών που στην ιστορία πέρασε με το όνομα Η κοινωνική (La Sosial) και κοντινός συνεργάτης του εκπροσώπου του περιοδικού Η Διεθνής (La Internacional), που τελικά κατέληξε ένα αυθεντικό φυτώριο ακτιβιστών και σοσιαλιστών διανοουμένων. Ίδρυσε επίσης ένα περιοδικό με φιλοσοφικό χαρακτήρα, οτο οποίο παρουσίασε τη διδασκαλία του Σπινόζα, της οποίας ήταν ένθερμος υποστηρικτής. Αυτό το περιοδικό το βάπτισε με το όνομα Το Κρανοσκόπιο (El Cranoscopio).
Παρομοίως δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τη δημοσιογραφική του εργασία μέσα από τις στήλες του Γιου της Εργασίας.
Το έργο που εδώ δημοσιεύουμε, το Σοσιαλιστικό Αλφαβητάριο, εκδόθηκε το 1880 και αποτελεί ένα σημαντικό ντοκουμέντο που φανερώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματα των πρωτοπόρων του σοσιαλισμού στο Μεξικό.
Αυτό που ελπίζει κανείς είναι η ανάγνωση αυτού του δοκιμίου να είναι χρήσιμη για όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για τη διερεύνηση της καταγωγής του Μεξικάνικου σοσιαλισμού.
***
Πρόλογος
Οι έλξεις βρίσκονται σε αναλογία με τους προορισμούς
Φουριέ
Σοσιαλιστικό Αλφαβητάριο
Πάνε 18 αιώνες από τότε που η ανθρωπότητα συγκινείτο στο άκουσμα της εύγλωττης και μεγαλοπρεπούς φωνής των 12 εμπνευσμένων ψαράδων που κήρυτταν τη διδασκαλία του Χριστού. Αυτή η διδασκαλία ήταν αυτή του Σοσιαλισμού.
Από τότε λοιπόν οι πλούσιοι θρόνοι των Καισάρων παρέπαιαν έτοιμοι να πέσουν και οι αλυσίδες των σκλάβων έτριζαν έτοιμες να σπάσουν, τρομάζοντας με τέτοιον τρόπο τους τυράννους που ο τρόμος των αυτοκρατόρων μετέφερε το φοβερό μίσος τους μέχρι τις κατακόμβες της Ρώμης, όπου θάφτηκε ο χριστιανισμός, για να επανέλθει ισχυρός και δυνατός και να θεμελιώσει την ελευθερία, εξαλείφοντας την τυραννία, μέχρι που εισερχόμενοι στους κόλπους του οι πραγματικοί φαρισαίοι μετέτρεψαν τη μεγαλοπρεπή διδασκαλία σε διεφθαρμένη που απο τους άμβωνες των ναών διακήρυτταν τώρα οι υποκριτικοί και πληρωμένοι φονιάδες των θρησκευτικών αιρέσεων.
Σήμερα ολόκληρη η ανθρωπότητα συγκινείται με την ανανεωμένη διδασκαλία του σοσιαλισμού, που γεννημένος μέσα...
Πριν από ένα χρόνο, στις 11 Σεπτεμβρίου 1016 έφυγε από τη ζωή ο φίλος και σύντροφος Παύλος. Την Κυριακή 10 του Σεπτέμβρη, στις 3.00 μμ έγινε μάζεμα στο μνήμα του, στο Τρίτο Νεκροταφείο Νίκαιας.
Τι έγραφε ο Παύλος Ναθαναήλ το 1991 για την ολική άρνηση στράτευσης:
Αρνούμαι να υπηρετήσω τη στρατιωτική θητεία επειδή θεωρώ το στρατό ένα ένοπλο μηχανισμό βίας επιφορτισμένο να διατηρεί στο εσωτερικό της χώρας του, την ισχύουσα κοινωνική οργάνωση και να φροντίζει για την επέκταση των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης στο εσωτερικό της. Η ιστορία του ελληνικού στρατού δεν ξεφεύγει από τον κανόνα: εμφύλιος, Κορέα, χούντα, Πολυτεχνείο...
Το ενδιαφέρον των γιουγκοσλαβικών πληθυσμών για τον αναρχισμό ξεκινά τον δέκατο ένατο αιώνα. Πρωτοεμφανίζεται στα 1870 στην Μακεδονία, και στο παράνομο κίνημα της Νέας Βοσνίας από το οποίο ξεπήδησε ο Gavril Princip, ο εκτελεστής του αρχιδούκα Φερδινάνδου του Άουγκσμπουργκ, το 1914.
Στη διάρκεια του μεσοπολέμου, η VMRO (εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση στην Μακεδονία, με έντονη παρουσία σοσιαλιστών και αναρχικών, αλλά και αλυτρωτιστών-εθνικιστών, στις τάξεις της), θα περάσει στην παρανομία, ενώ η Νέα Βοσνία μέχρι το 1914 θα έχει εξαφανιστεί.
Μέχρι το 1945, κυκλοφορούν εκδόσεις των συγγραμμάτων του Μπακούνιν, του Κροπότκιν, του Μοστ και βιογραφίες αγωνιστών.
Μετά το 1945, οι ελευθεριακές τάσεις δεν εκδηλώνονται...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018