Matthew Crossin
Αν και ο Μαρξ σκόπευε να αφιερώσει έναν τόμο του «Κεφαλαίου» στο ζήτημα του «Κράτους», πέθανε προτού ακόμη μπορέσει να ξεκινήσει αυτό το έργο. Έχουμε, λοιπόν, αφεθεί στην αναδιατύπωση της «μαρξιστικής θεωρίας του κράτους» από διάσπαρτες αναφορές που λανθάνουν σε διάφορα από τα συλλεχθέντα έργα του Μαρξ και του Ένγκελς. Η ανάλυσή μου διερευνά τις μετατοπίσεις και τις αντιφάσεις στη σκέψη τους, καθώς και τη χρησιμότητα αυτών των αντιφάσεων που εξυπηρετούν την εσφαλμένη παρουσίαση της αναρχικής εναλλαγής.
«… Κανένα κράτος, όσο δημοκρατικές μορφές και αν έχει, ούτε καν η πιο κόκκινη πολιτική δημοκρατία… δεν μπορεί να δώσει στους ανθρώπους αυτό που χρειάζονται: την ελεύθερη οργάνωση των δικών τους συμφερόντων από κάτω προς τα πάνω…»
- Μιχαήλ Μπακούνιν, Κρατισμός και Αναρχία, σελ. 24 (της αγγλικής έκδοσης).
«[Με την κατάργηση των τάξεων] η εξουσία του Κράτους, η οποία χρησιμεύει για να κρατήσει τη μεγάλη πλειοψηφία των παραγωγών υπό τον ζυγό της αριθμητικά μικρής εκμεταλλευόμενης μειονότητας, εξαφανίζεται και οι λειτουργίες της κυβέρνησης μετατρέπονται σε απλές διοικητικές λειτουργίες. [Οι αναρχικοί] θέτουν τα πράγματα αντίστροφα… »
- Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, Παραπλανητικές διασπάσεις στη Διεθνή, σελ. 74 (1)
Μαρξισμός, Αναρχισμός και το Κράτος
Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να επανεκτιμήσει τις απόψεις του Καρλ Μαρκ, του στενού του συνεργάτη Φρίντριχ Ένγκελς, και των αναρχικών συγχρόνων τους σχετικά με το κρίσιμο ζήτημα του «Κράτους». (2) Συγκεκριμένα, υποστηρίζω ότι οι κυρίαρχες ερμηνείες του Μαρξ δεν έχουν ασχοληθεί ικανοποιητικά με τις ποικίλες και αντιφατικές αναλύσεις του κράτους · τον ρόλο του (εάν υφίσταται) στην οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας · και τους τρόπους με τους οποίους αυτό αλληλεπικαλύπτεται και έρχεται σε σύγκρουση με την αναρχική άποψη. Η ανάλυσή μου χωρίζεται σε τρία μέρη: Στην Ενότητα Ι, συζητώ τον Μαρξ του Κομμουνιστικού Μανιφέστου και άλλων προηγούμενων έργων, υποστηρίζοντας ότι σε αυτό το υλικό (3) βρίσκουμε τη σαφέστερη ένδειξη μιας συγκεντρωτικής, κρατικιστικής πρακτικής. (4) Η Ενότητα II αφορά τον Μαρξ της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων, (5) υπεύθυνο για το έργο «Ο Εμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία» και διάφορα λιγότερο γνωστά κείμενα. Υποστηρίζω ότι αυτή η μεταγενέστερη εργασία καταδεικνύει αντιφατικές μετατοπίσεις στη διαφορά της σκέψης του και των ντοκουμέντων, τόσο όσον αφορά τις «ορθόδοξες» όσο και ις «ελευθεριακές» (6) αναγνώσεις αυτής της περιόδου. (7) Τέλος, στην Ενότητα III, η ασυνεπής φύση της τελικής ανάλυσης του Μαρξ συγκρίνεται με την αναρχική θέση. Υποστηρίζω ότι ο Μαρξ και ο Ένγκελς ανέπτυξαν μια διαρκώς μεταβαλλόμενη αντίληψη για το Κράτος, την οποία -είτε κυνικά είτε από απλή άγνοια- τόσο αυτοί όσο και οι ακολουθητές τους έχουν από καιρό πάψει να αντιπροσωπεύουν, δυσφημώντας τη σημαντική εναλλακτική λύση στο θεωρητικό τους πλαίσιο και κίνημα.
Ι. Μαρξ και Κράτος-Σοσιαλισμός: Διατήρηση του κυβερνητικού μηχανισμού, πριν την κατάργηση
Αν και παρέμεινε αδημοσίευτη μέχρι το 1932, ο Ένγκελς περιέγραψε τη «Γερμανική Ιδεολογία» (1845) ως το σημείο εκκίνησης για την κατανόηση της θεωρίας του Κράτους του Μαρξ. (8) Σε αυτό το κείμενο, όπως συνέβη και με πολλούς ριζοσπάστες πριν από αυτούς, ο Μαρξ και ο Ένγκελς εντοπίζουν την καταγωγή του Κράτους στη «χειραφέτηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας από την κοινότητα», δηλαδή,...
Την 1η Ιούνη 1875 γεννήθηκε ο Emilien Alfred Segard στο Salouël της Γαλλίας. Όπως και ο πατέρας του, Alexandre Ségard, έγινε μέλος της Αναρχικής Ομάδας της Αμιένης (Amiens). Το 1894 υποβλήθηκε σε ανθρωπομετρική καταγραφή στο εργαστήριο της αστυνομίας Alphonse Bertillon. Τον Φλεβάρη του 1898 συνελήφθη κανά στην Αμιένη, επειδή αναμείχθηκε σε έναν καυγά σε ένα συνέδριο Καθολικών και καταδικάστηκε σε 20ήμερη φυλάκιση. Το 1904 έγινε ένας από τους υπεύθυνους του Αντιμιλιταριστικού Συνδέσμου στην Αμιένη. Το 1905 άρχισε να συνεργάζεται με την αναρχική έκδοση της ίδιας πόλης “Germinal”. Από εκεί και πέρα χάνονται εντελώς τα ίχνη του.
...
Στις 14 Ιουνίου 1909, γεννήθηκε στην Αραγονία η Elisa Garrido, αναρχική, συνδικαλίστρια και ηρωικά μαχόμενη στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Ισπανίας αλλά και στη γαλλική αντίσταση κατά του ναζισμού. Ως νεαρή εργαζόταν ως υπάλληλος στο σπίτι μιας αριστοκρατικής οικογένειας όταν προσχώρησε στην CNT και από εκεί στον αναρχισμό. Όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος και η Επανάσταση του 1936, οι πολιτοφυλακές ενσωματώθηκαν στο μέτωπο της Αραγονίας. Μετά την ήττα στην αποφασιστική μάχη του Έβρου (Ebro), κατά το τέλος του 1938, η ίδια διέσχισε τα Πυρηναία προς τη Γαλλία μαζί με τον σύντροφό της. Στη Γαλλία εντάχθηκε στην...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018