Είμαστε μέρος των τελευταίων 20 χρόνων αποκατάστασης του κοινωνικού και οργανωμένου αναρχισμού, ένα χρονικό διάστημα που χαρακτηρίστηκε από την κατανόηση της ανάγκης του να διαθέτουμε μια πολιτική οργάνωση και της σημασίας της ένταξης στους διαφορετικούς αγώνες της εκμεταλλευόμενης τάξης.
Με τη δημιουργία αυτής της Ομοσπονδίας επιδιώκουμε, τόσο με ταπεινοφροσύνη όσο και με τρανταχτή πεποίθηση, να αποδείξουμε ότι ο αναρχισμός στην περιοχή της Χιλής δεν έχει πεθάνει και ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ, το πολιτικό μας έργο πρέπει να βγει προς τα έξω ως εναλλακτική λύση ενάντια σε αυτό το σύστημα καπιταλιστικής κυριαρχίας και πατριαρχίας. Αυτός είναι ο λόγος που για όλους και όλες εμάς σήμερα είναι μια ιστορική ημέρα, καθώς αισθανόμαστε ότι είμαστε μια ακόμη έκφραση του οργανωμένου αναρχισμού, από το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι σήμερα, που πάντα ήθελε να συνεισφέρει στους πιο απαιτητικούς αγώνες των λαών με στόχο την επιρροή των ιδεών και πρακτικών μας σε αυτούς.
Ζούμε μια ιστορική περίοδο που χαρακτηρίζεται από μια κοινωνική και οικολογική κρίση που προκαλείται από την ένταση της άγριας εκμετάλλευσης των φυσικών μας πόρων, την εκδίωξη από τα εδάφη μας και τον έλεγχο των σωμάτων μας από το σύστημα κυριαρχίας και πατριαρχίας. Όλα αυτά δημιουργούν νέες προκλήσεις για τον αναρχισμό.
Η κατανόηση του συστήματος κυριαρχίας και των δεσμών εξουσίας με στόχο την επέκταση των πεδίων για την είσοδό μας στους λαϊκούς αγώνες, καθίσταται ένα βασικό σημείο για μας. Εάν υπάρχουν διαφορετικές περιοχές κυριαρχίας, οποιαδήποτε ταξική έκφραση της εναντίωσης σε αυτές αποτελεί ένα εύφορο πεδίο για τον αναρχισμό και αυτό είναι απαραίτητο το να απαλλαγούμε από την άποψη ότι υπάρχουν προνομιακοί αγώνες για την οργάνωσή μας έναντι άλλων. Αυτό το σύστημα, το οποίο ασκεί εξουσία και εξαναγκασμό μέσω των σχέσεων κυριαρχίας, για μας στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες: την πατριαρχική εξουσία και την καπιταλιστική κυριαρχία και τα αποτελέσματα της αλληλεπικάλυψής τους είναι αυτά που εκδηλώνονται σήμερα στην κοινωνία.
Σύμφωνα με αυτή την ανάλυση, σκεφτόμαστε τη στρατηγική μας όσον αφορά την αντίστασή μας, έχοντας ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει κυριαρχία πάνω από την άλλη, αλλά ότι αυτές λειτουργούν ανάλογα με το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι ενταγμένες, κατακερματίζοντάς μας χωρίς προοπτική. Με τον τρόπο αυτό ο ρατσισμός, ο ακάλυπτος σεξισμός και η ταξική προκατάληψη είναι καταπιέσεις που λειτουργούν ταυτόχρονα, συνυπάρχουν και είναι συγκεκριμένες.
Σε αντίθεση με όλα αυτά προτείνουμε στρατηγικά στοιχεία όπως αποπατριαρχοποίηση (despatriarcalización), αποαποικιοποίηση, ομοσπονδισμό (federalism) και επαναστατική αυτοδιαχείριση ως εναλλακτική λύση στην καταστροφή του συστήματος πατριαρχικής-καπιταλιστικής κυριαρχίας και της αποικιοκρατικής στρατηγικής του, και στη δημιουργία μιας επαναστατικής ομοσπονδιακής αυτοδιαχειριζόμενης κοινωνίας, η οποία θα εξαλείψει τις κοινωνικές τάξεις, τις φυλετικές διαιρέσεις και τους διαχωρισμούς φύλου, όπου η κοινότητα, η οικολογική και η φεμινιστική, θα είναι ο ορίζοντας της ζωής μας.
Η σημερινή πολιτική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από ένα κατασταλτικό πλαίσιο που εκφράζεται, για παράδειγμα, με τον μεταναστευτικό νόμο, την ασφαλή σχολική τάξη, την τροποποίηση του αντιτρομοκρατικού νόμου, τη στρατιωτικοποίηση και την εφαρμογή της εξαίρεσης, την κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων, τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις (που επιδιώκουν τη διατήρηση των ποσοστών κέρδους στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης), την πρόοδο της νεοφιλελεύθερης επίθεσης στην υγεία,...
Στις 26 Ιούνη, 1919 στο χωριό Jativa, στην Valencia της ισπανίας, γεννιέται η αναρχοφεμινίστρια αγωνίστρια Purification Pérez Benevant, γνωστή και ως Pura Arcos.
Ο πατέρας και ο παππούς της ήταν εργάτες στις μεταφορές και μέλη της Αναρχοσυνδικαλιστικής CNT (Confederacion Nacional del Trabajo - National Confederation of Labor). Στο χωριό που μεγάλωσε οι συζητήσεις των ανθρώπων περιστρέφονταν γύρω από την κοινωνική αδικία και την ανάγκη για καλύτερη ζωή για όλο τον κόσμο.
Παρότι τα περισσότερα κορίτσια και γυναίκες στην ισπανία δεν πήγαιναν σχολείο ούτε σπούδαζαν, ούτε καν ξέραν γραφή και ανάγνωση μέχρι το 1930, η Pura ήθελε να εκπαιδευτεί και έτσι...
Συνέβη στις ημέρες της νιότης μας, όταν η πίστη στα υψηλά ιδανικά της υπόθεσής μας ήταν ισχυρή και η θέληση να θυσιαστούμε γι‘ αυτήν ήταν πάντα παρούσα. Συναντηθήκαμε κατά τη διάρκεια αυτής της γεμάτης σημασία και ωραίας περιόδου, και οι πέντε σύντροφοι στο Κίνημα, και για πολλά χρόνια μετέπειτα διατηρήσαμε αρκετά στενούς δεσμούς.
Ήρθα στο Σικάγο από τη Φιλαδέλφεια το χειμώνα του 1913. Η κύρια δραστηριότητα του Κινήματός μας εκείνη την εποχή ήταν ο Αναρχικός Ερυθρός Σταυρός (Anarchist Red Cross).
Υπήρξαν δύο υποθέσεις για τις οποίες δόθηκαν από τον Ερυθρό Σταυρό, δύο Χοροί, ο Χορός των Φυλακισμένων και ο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018